İlk Taş

18 Şubat 2025

İncil'in tahrif edilmiş bir kitap olduğu hepimizin malumu. Ama Kuran'da da yer alan bazı ayetler gibi insanın okuduğunda imanının en derinine dokunan mesajlar olabiliyor.

 

Kuran'dan bir örnek vermem gerekirse;

 

"Ey iman edenler! Kendinizin veya anne babanızın ve akrabanızın aleyhine bile olsa adaleti ayakta tutun, Allah için şahitlik eden kimseler olun. 

(İnsanlar) zengin olsunlar, yoksul olsunlar Allah onlara sizden daha yakındır. Öyleyse siz hislerinize uyup adaletten ayrılmayın. 

Eğer adaletten sapar veya üzerinize düşeni yapmaktan geri durursanız bilin ki Allah yaptığınız her şeyden haberdardır." Nisa Suresi/135

 

Bu, bana göre, bazı karanlık gecelerin aydınlatıcısı olan ayete iyi dikkat etmek gerekiyor. Ayrıca nasıl sosyal bir kitap olduğunu da çok net gösteriyor.

 

Liyakatsız atamaların engellenmesi.

İnsanların hayatını söndüren yalancı şahitliklerin engellenmesi.

Teraziyi düzgün tutmak adına defalarca düşünülmesi gerektiği.

 

Bunlar gibi maddelenecek bir sürü sosyal mesajı barındırıyor. Tek bir ayet. Bu çok güzel.

 

İncil'de de buna benzer hikayeler ve sözler bazen çok etkileyici olabiliyor. Bunların Allah sözü olup olmadığını, Allah bilir, ona sığınırım.

 

Bunlardan biri;

"

İsa ise Zeytin Dağı’na gitti. 

2 Ertesi sabah erkenden yine tapınağa döndü. Bütün halk O’nun yanına geliyordu. O da oturup onlara öğretmeye başladı. 

3-4 Din bilginleri ve Ferisiler, zina ederken yakalanmış bir kadın getirdiler. Kadını orta yere çıkararak İsa’ya, “Öğretmen, bu kadın tam zina ederken yakalandı” dediler. 

5 “Musa, Yasa’da bize böyle kadınların taşlanmasını buyurdu, sen ne dersin?” 

6 Bunları İsa’yı denemek amacıyla söylüyorlardı; O’nu suçlayabilmek için bir neden arıyorlardı. İsa eğilmiş, parmağıyla toprağa yazı yazıyordu. 

7 Durmadan aynı soruyu sormaları üzerine doğruldu ve, “İçinizde kim günahsızsa, ilk taşı o atsın!” dedi.

8 Sonra yine eğildi, toprağa yazmaya başladı. 

9 Bunu işittikleri zaman, başta yaşlılar olmak üzere, birer birer dışarı çıkıp İsa’yı yalnız bıraktılar. Kadın ise orta yerde duruyordu. 

10 İsa doğrulup ona, “Kadın, nerede onlar? Hiçbiri seni yargılamadı mı?” diye sordu.

11 Kadın, “Hiçbiri, Efendim” dedi. İsa, “Ben de seni yargılamıyorum” dedi. “Git, artık bundan sonra günah işleme!”

" Yuhanna İncili / 8

 

İçinizde kim günahsızsa, ilk taşı o atsın!

İçinizde kim günahsızsa, ilk taşı o atsın!

İçinizde kim günahsızsa, ilk taşı o atsın!

 

İnsanlar kendine hiç bakmadan başkalarını yargılamaya çok alışkındır. Malesef kimse düşünmez, empati yapmaz, kendi yanlışını görmez hale geldi. 

Birinin yaptığı bir hatanın affedilmemesi de yine buna bir işaret. Çünkü yok, affedilemez. O zaman ben de diyorum ki, "İçinizde kim günahsızsa, ilk taşı o atsın!"

Çünkü her gün yargılıyorsunuz, her gün dedikodu yapıyorsunuz, her gün aşağılıyorsunuz. Peki sormuyor musunuz hiç, ben kim oluyorum?

Ben kim oluyorum da insanları sanki günahsızmışım gibi her gün yargılıyorum, yargımın sonucunda da her gün recm ediyorum?

 

Allah kitaplarında bize her zaman yukarda da gördüğümüz gibi "hassas" insanlar olmamızı öğütlüyor, emrediyor. 

Ama biz diyoruz ki, bu dünya "hassas" kalpler için bir cehennemdir. 

 

Öyleyse ya bizde ya da bu dünyada, içindekilerde, zamanda, mekanda bir sorun var.